Dat is wat er op een A4’tje stond afgedrukt, geplaatst op een prikbord boven het bureau. Het was mijn eerste dag op een nieuwe functie.

Ik was net weg uit Roosendaal, waar ik 3 jaar SOD (sergeant onderhoud diagnose) was geweest. Ik melde mij bij mijn nieuwe ‘chef’ (laten we hem ‘Sjoerd’ noemen), een adjudant die tegen zijn FLO (functioneel leeftijds ontslag) aan liep. Dit kantoor was zijn werkruimte, dus ook het A4’tje met de tekst was van hem. Sjoerd was een vriendelijke, soms prettig sarcastische (helemaal mijn humor) collega, die zich mij direct welkom deed voelen.

De nieuwe werkplek was de locatie waar de technische opleidingen worden gegeven. Ik ging dus instructeur worden, iets waar ik erg veel zin in had. Op die periode kijk ik met veel voldoening terug.

Voordat ik mij bij hem melde, hadden we telefonisch contact over wanneer ik bij hem ‘op de klep’ ging komen. Mijn schoonmoeder was zojuist overleden. Hoewel men mij graag z.s.m. wilde laten starten, zei Sjoerd mij dat ik eerst rustig alle zaken naar aanleiding van dit overlijden moest regelen. Dat starten kwam daarna nog wel; thuis had de prioriteit! Zo is Defensie ook.
Na enige weken op functie, bracht ik Sjoerds’ A4’tje ter sprake. ‘Chi si accontenta gode’ betekent ‘Wie tevreden is, geniet’ vertelde hij mij. Dat bleek zijn motto te zijn. Hij was met zicht op zijn FLO, bezig om te gaan emigreren naar Italië. Vandaar ook dat Italiaanse gezegde. Sjoerd was een levensgenieter, dat had ik wel door.

In het Engels betekent het gezegde zoveel als: ‘Well pleased, is well served.’ Deels verloren in vertaling is het ook uit te leggen als ‘Wanneer je gelukkig wilt leven, schaal je je verwachtingen omlaag.’

En daarmee kom ik tot de kern van deze blog. Als militair maar ook in je privé leven, kun je best eens wat hebben aan die wijsheid. Begrijp mij niet verkeerd; eisen stel je niet omlaag en het ‘naar de fout toe corrigeren’ is onwenselijk in ons werk. Maar je zou weleens een stuk gelukkiger kunnen zijn, door niet een foutloze uitvoering te verwachten in èlk proces. Immers; waar mensen werken, daar worden fouten gemaakt. Ook in je privéleven is het tevreden zijn met wat je hebt, of met wat je inspanningen je hebben opgeleverd, een groot goed. Zelf is ondergetekende ook méér en méér gaan leven met het motto van Sjoerd.

Vertalend naar de werkvloer, is het motto ook bruikbaar. Neem de invoer van de nieuwe Scania, het type met de container erop, deze bleek ietwat hoger dan vooraf aangenomen. Wat volop in de media is genoemd. Is dit voorval teleurstellend? -Jazeker. Maar moord en brand schreeuwen (ook op sociale media) over een falende aanbesteding? -Wat heeft het voor zin? Het is en blijft mensenwerk.

Een ander voorbeeld: ‘te lage werkplaatsdeuren’ voor dat type Scania. Dat gegeven was en is al lang bekend. Het geld voor het bouwen van meer geschikte locaties is er simpelweg nog niet. Moeten we daarom de gehele organisatie verketteren? -Niet in mijn beleving; huilen met de wolven kan iedereen. Richt je liever op je eigen successen en uitdagingen en ook op je momenten van geluk.

Zo was ik enkele weken terug op oefening op de Marnewaard. In die periode ben je een gelegenheidsdoel voor hele legerkorpsen aan muggen, slaap je minder en kun je minder douchen dan je soms zou willen. En toch… op een vroege ochtend verplaatste de eenheid zich met voertuigen in colonne bij zonsopkomst. De vlakte voor mij was bedekt met een laag douw, de lucht was helder en de gedempte ochtendzon verlichte alles fraai. Het beloofde een schitterende dag te gaan worden. Ik dacht aan hoe mooi het eruit zag en hoe ik bofte om dat waar te kunnen nemen. Dat neem ik dus mee; je kunt veel moois meemaken in dit werk. Mits je het maar onderkent. Dat dus!

En Sjoerd? Sjoerd woont inmiddels al wat jaren met zijn echtgenote op een door hem opgeknapte voormalige boerderij. Op een heuvel met een prachtig uitzicht, in een regio aan de Adriatische kust.

Wie tevreden is, geniet!