November 2020 kwam ik voor de derde keer op voor een AMO (Algemene militaire opleiding). In januari ’95 maakte ik op speelse wijze kennis met het leger middels de dienstplichtige AMO, in september van datzelfde jaar kwam ik in Oirschot op als beroeps. Vorige jaar was dit in het kader van de Natres. Deze wordt trouwens de ARB genoemd (Algemene Militaire Opleiding Reservisten Basis).

Wat dreef mij om als destijds 43 jarige te kiezen voor een terugkeer bij de baas als reservist? Daar zijn veel redenen voor. Een hele belangrijke werd tijdens de ARB op hele mooie wijze verwoord door een van de twee sergeant majoors die onze groep de basis beginselen van het militair zijn bij bracht.
Dit zijn zo ongeveer wat hij ze: ‘Weet je wat het is? Je ziet hier allerlei mensen binnen komen, met allerlei verschillende beroepen. Zakenmannetjes, bankieren, maar ook de gewoner arbeider of scholieren Kijk naar de auto’s. Mercedes, BWM, Tesla, volkwagen, Fiat. Hele dikke auto’s, maar ook meer bescheiden merken en modellen. Vervolgens trekken ze het groene pak aan en vanaf dat moment maakt het helemaal niets meer uit wat je in het dagelijkse leven doet of voorstelt. Het maakt helemaal niet uit welke kleur je hebt, welk geloof je hebt, welke achtergrond, geslacht of seksuele voorkeur. In dit pak zijn we allemaal gelijk.’
Dat is het ook helemaal.

Zelf kom ik uit een eenvoudig gezin. Mijn ouders zijn laag geschoold en er was nooit veel geld. Als kind liep ik in goedkope kleding en mijn haar was niet altijd even goed verzorgd. Daar vonden kinderen wat van en ik zal eerlijk zijn, het doet wat met je zelfbeeld.

Als zeventien jarige opkomend voor de vervroegde dienstplicht en mijzelf kledend in het woodland camouflagepak van de landmacht was het de eerste keer in mijn leven dat ik mijzelf niet anders of minderwaardig voelde dan anderen. Plotseling waren we allemaal gelijk.
Dat schept een band.

Kleur, achtergrond, geloof, geslacht, seksuele voorkeur. In onze polariserende samenleving zijn het zaken die steeds belangrijker lijken te worden. Wijk je ook maar iets af van de (door welke gek eigenlijk?) gestelde norm? Dan wordt je aangesproken. Is je antwoord niet overeenkomstig aan de verwachtingen van de vraagsteller(s)? Dan kan het zomaar zijn dat je dermate verrot geslagen wordt, dat je er breuken aan overhoudt of erger.
Veel mensen lijken vergeten te zijn dat we een vrij land zijn, waar het de een helemaal geen reet aangaat wat de ander doet, zolang niemand erdoor geschaad raakt.
De geallieerden en verzetshelden namen het met succes tegen het regime van Hitler, die heel graag een menselijk ras wilde kweken waar iedereen zou voldoen aan dezelfde normen. In die wereld was afwijking van de norm reden voor wantrouwen, agressie, repressie en vergelding.
Dit is nog steeds geen mensenleven geleden, maar waar de vrijheid toen duur betaald werd, lijkt die voor velen verder weg dan ooit.

Ik schaam mijzelf er soms voor dat ik in deze tijd in een samenleving woon, waar mensen zichzelf anders voor zouden moeten doen dan ze zijn, omdat  ze zichzelf zijn.

Nu ik daar zo over nadenk. Misschien is het tijd om de dienstplicht weer terug in te voeren. Zodat mensen zich weer gaan realiseren dat we allemaal hetzelfde zijn. Sterker. Misschien zou het goed zijn als we in Nederland het Engelse model invoeren, waar kinderen en jongeren in schoolkostuum naar school gaan. Als iedereen gelijk is, heeft iedereen dezelfde kans en is iedereen gelijk.
Als dat gelijk zijn er voor zorgt dat mensen zichzelf weer mogen/durven zijn, kunnen we eindelijk met recht zeggen dat we in een vrij land leven.