Het groene pak

Een stukje stof van een paar millimeter dik, een Baret van wol met boven het linkeroog een koperkleurig embleem en kisten. Groen, bruin en zwart. Niet de meest modieuze kleuren die je je kan bedenken, maar wat doet het zeer om dit pak uit te moeten trekken na meer dan 15 jaar.
Wat betekent dat “groene pak”? En waarom is het zo moeilijk om er afscheid van te nemen?

Zoek je op uniform, dan kom je ongeveer bij het volgende uit:
Een uniform is kleding waarmee de drager herkend kan worden als lid van een groep of organisatie. Vaak is aan het uniform ook te zien welke functie de drager heeft.
Uniform betekent gelijkvormig en geeft dus aan dat alle dragers dezelfde kleding dragen. Het doel van een uniform is herkenning, mensen kunnen zien bij welke organisatie of bij welk bedrijf een persoon hoort en welke rang die persoon heeft. Bij de Nederlandse Spoorwegen (NS) dragen werknemers bijvoorbeeld een uniform, zodat de reizigers kunnen zien wie ze moeten aanspreken bij vragen. De politie, het leger en mensen in de verpleging dragen een uniform, evenals gevangenen. Op sommige scholen worden ook uniformen gedragen, zodat alle kinderen gelijk zijn. Daarnaast wordt bij teamsporten een uniform of sporttenue gedragen. Dit is nodig om de tegenstanders van elkaar te onderscheiden. Elk team heeft immers zijn eigen kleur kleding.

Maar waarom is het dan zo moeilijk om uit te doen?
Ik denk wat “ons” pak onderscheid van andere uniformen te maken heeft met meerdere dingen:

Verdienen
Bij ons moet je je pak verdienen. Uiteraard in andere branches ook, maar bij ons moet je ervoor aan het gas gaan. Iedereen komt zichzelf een keer tegen op weg naar het “groene pak”. Tevens betekent het dat je bereid zal moeten zijn om naar oorlogsgebieden af te reizen.

Eenheid
Zoals eerder al genoemd is een uniform er om eenheid te vormen. Bij Defensie steun je elkaar door dik en dun, je maakt de meest gekke dingen mee en je weet dingen over je collega’s die je liever niet had willen weten. De ene keer sta je met je eenheid op Prinsjesdag en de andere keer in de Afghaanse woestijn. Je zult dus blindelings op elkaar moeten vertrouwen. Dat maakt de eenheid hechter dan die in andere branches.

Trots
En dan is er natuurlijk trots, trots op de dingen die je hebt overwonnen in het “groene pak”. Denk aan uitzending, oefeningen etc.
Ik geef toe… De overstap naar nukubu zoals wij dat zo mooi zeggen maakt me een beetje bang. En nu lijkt dit misschien een deprimerend verhaal, maar het pak uitdoen opent natuurlijk ook nieuwe kansen, nieuwe kansen die ik vol vertrouwen tegemoet ga. Ik heb verschillende opleidingen behaald in de ICT en ik ga het bedrijf vanaf een hele andere interessante kant ontdekken. Ik zal altijd trots blijven dat ik het groene pak heb mogen dragen en van binnen zal ik altijd dat groene pak altijd blijven dragen.